Mijn partner....

Ik heb veel steun gehad aan mijn partner!

Ik mag echt niet klagen...

Hij kon er niet altijd zijn voor mij, maar er was wel de openheid om er te zijn zoals ik was.

Ik moest mij thuis niet schamen of verantwoorden waarom iets niet ging.

Toch is een Burn Out ook niet gemakkelijk voor je relatie.

Ik heb mij vaak afgesloten....en hij wist niet altijd hoe hij mij moest opvangen.

Op andere momenten hing ik heel hard aan hem...had ik vaak zijn bevestiging nodig en zocht ik vooral de veiligheid bij hem.

De steun voelen 

Vooral omdat er van jezelf niet veel meer overblijft.

Je bent onzeker op alle vlakken, je kan geen beslissingen nemen, alles is teveel. Als je dan een partner hebt die daar begrip voor kan opbrengen en je de nodige ondersteuning kan geven...kan dit echt wel helpen.

Ik wilde mijn partner ook niet altijd lastig vallen met mijn problemen en gedachten...ik zag ook dat hij het zelf vaak moeilijk had op het werk en als hij dan na een dag werken ook mij nog eens moest opvangen...was dit voor hem vaak te veel.

Hier had ik ook alle begrip voor en deed  het voor mij wel deugd dat ik op regelmatige tijdstippen naar de psycholoog kon gaan en daar mijn hartje kon luchten... praten kan goed doen!

Praten helpt je alles van je af te zetten, maar ook een andere kijk te krijgen op de dingen. Als je alles alleen maar in je hoofd laat leven, dan kan het soms heel eng zijn.

Mijn partner heeft mij altijd gesteund op alle mogelijke vlakken...elke stap die ik maakte was voor hem Ok.

Hij heeft mij aangemoedigd om te gaan voor plan B!

(Van hem kreeg ik het boek: Plan B )

Door zijn steun kreeg ik het gevoel dat er toch een lichtje begon te branden aan het einde van de tunnel....

Dat er toch nieuwe mogelijkheden waren voor mij.

Ik ben hem eeuwig dankbaar voor alle steun...

X